Vandaag de laatste reisdag naar ons einddoel het eiland Phuket.
Maar eerst gaan we nog een boottocht maken op zee en door de mangrove bossen. Onderweg in de bus regent het behoorlijk zoals voorspeld
We hebben een nieuwe bus met dito chauffeur. Als we de bus binnengaan moet de hele groep lachen. Het is een en al kitch incl kitch gordijntjes. Vreselijk, wat ben ik blij dat we deze bus maar 1 dag hebben.
Alie en ik zitten weer redelijk achterin, want een mens is toch een gewoonte dier, maar al snel zoeken we een plaatsje voorin want vermoedelijk zijn van de airco de lagers uitgelopen, een partij herrie achterin die bus, niet te kort.
Als we aankomen bij de boot is het inmiddels droog en blijkt dit weer een longtail boat te zijn, maar nu van een groter formaat. Ik ga bewust in het midden zitten omdat ik verwacht zeeziek te zullen gaan worden. En dan is het midden van de boot het plekje waar het het minst op en neer gaat.
Het is ook weer een prachtige route langs hoge rotsen en mangroven die uit zee opdoemen. We varen langs een eiland waar ooit (1974) een James Bond film (The man with the golden gun) is opgenomen. De boot gooit zoveel spatwater op dat velen zich moeten afdekken Alie en ik trekken een fiets regenjasje aan wat we hebben meegenomen. Gelukkig is er geen deining dus het zeeziek worden is niet een de orde.
Ook gaan we van boord in een islamitisch dorp op palen en krijgen daar een rondleiding. Onvoorstelbaar dat mensen hier willen en kunnen wonen, het is overigens een redelijk modern dorp met alle voorzieningen die wij ook gewend zijn, ook staat er een moskee, de economie drijft uiteraard op het toerisme.
Na de rondleiding gaan we in een restaurant op het eiland eten.
Als iedereen is aangeschoven en de te verwachten rijst bij iedereen op het bord is geschept blijken we bij ons aan tafel toch iemand te missen.
Het is de echtgenote van een onze reisgenoten.
We gaan ervan uit dat zij op het toilet is, maar na enige tijd geen Dinie want zo heet deze vriendelijke dame. Michiel en Art gaan op zoek waar ze is. Inmiddels begint ook Rene haar man zich lichtelijk ongerust te maken en besluit ook te gaan zoeken. Wij blijven in spanning achter maar eten wel onze rijstmaaltijd op uiteraard.
Naar mate het langer duurt beginnen ook wij ons ernstig zorgen te maken, je kunt hier toch niet zomaar verdwijnen? Zou ze verdwaald zijn, ontvoerd, door de vloer gezakt en in zee terecht zijn gekomen? Alles is mogelijk, overigens loopt er ook een professionle filmploeg rond in het dorp. Dus wie weet is het wel zo’n Agatha Christy verhaal, waarbij ze Dinie als slachtoffer willen laten fungeren zonder haar medeweten . Inmiddels zijn we ruim een half uur verder en nog geen teken van leven, een van onze deelneemsters uit België is inmiddels ook gaan zoeken en zegt dat ze al roepend door de kleine straatjes is gelopen. Dat levert echter ook niets op. Dan plotseling komt Dinie met Rene aanlopen. Wij slaken een zucht van opluchting, het blijkt dat ze op aanwijzingen van locals in een verkeerd restaurant heeft gewacht op ons.
Na dit avontuur varen we weer met het nodige boegwater naar het vaste land.
Na het laatste stuk te hebben gereden komen we aan in Phuket
Nu komt het vervelende stukje, het afscheid nemen van onze 2 tourleiders Michiel en Art.
Zij vliegen nl per direct naar Bangkok en zijn vanavond weer thuis bij vrouw en kinderen..
Ook nemen we afscheid van ons Belgische koppel Dirk en Nathalie, zij verlengen hun reis en gaan naar een nog luxer hotel, die Belgen hebben het financieel beter voor elkaar dan wij Hollanders blijkbaar.
Het hotel wat wij hebben is echter prachtig en ligt op een mooie locatie pal aan zee en is omringd met winkeltjes en restaurants. Dus ‘s avonds weer heerlijk westers wezen eten.
De komende drie dagen kunnen wij het hier wel uithouden ga ik vanuit.

Het uploaden van foto’s gaat niet meer lukken want het internet is helemaal kl..tte hier